Op de drempel

Op de drempel naar een nieuw jaar worden we stil,
o God, voor uw aangezicht.
In deze stilte zijn we bij wat ons dankbaar maakt,
wat ons goed deed dit afgelopen jaar:
de liefde, de vriendschap van een medemens,
de troost en bemoediging die we hebben ontvangen en gedeeld,
de voorzichtige beweging die kwam, waar we waren vastgelopen,
in onszelf of in onze relaties,
het geheim van uw nabijheid
in verwondering en nieuwe hoop die in ons werd geboren.

Op de drempel van dit nieuwe jaar worden we stil,
o God, voor uw aangezicht.
In deze stilte zijn we ook bij wat ons verwart en verdrietig maakt:
de teleurstelling die we voelen in onszelf, in ons lichaam, in onze ziel,
in ons vermogen om te verbinden en verbonden te raken,
met U en met de ander die naast ons is.
De angst die in ons kan zijn, om niet goed genoeg te zijn,
niet mee te kunnen komen.
De rouw die we dragen om wie we missen door de dood die kwam,
door wat het leven bracht aan scheiding en scheuring.

Op de drempel van dit nieuwe jaar worden we stil,
o God, voor uw aangezicht.
Vanuit onze stilte dragen we aan uw liefde op
wie moesten vluchten voor hun leven,
door oorlog, door honger en onderdrukking.
Wie niet weten waar ze het zoeken moeten,
omdat zij worden uitgesloten en mishandeld
om wie ze zijn, om wat ze vinden,
Wie hun leven verloren in het geweld, mensen groot en klein.
O God, wij bidden dat wij ons bij onrecht niet neerleggen.
Waar onze handen te kort zijn,
bidden wij dat uw handen hen dragen.
Wij bidden vanuit de stilte van ons hart
om uw geest,
dat haar zachtheid, warmte en levenskracht
door ons heen mag stromen.
Buig ons toe naar elkaar
dat wij open en vredelievend ieder mens tegemoet gaan,
als beelddrager van U,
vandaag en de dagen die komen.
Amen

Ds. Marleen Kool