Skip to main content

Ik zal er zijn (voor jou)

Dit jaar hebben we een jaarthema. Een banner bij de Dorpskerk vestigt hier de aandacht op. Als je het grote doek zo ziet, dan lijkt het nogal pretentieus. Alsof onze gemeente er in deze geseculariseerde wereld voor iedereen wil en kan zijn. Maar dat wordt niet bedoeld.

Het thema wijst ons in eerste instantie op Gods Naam, zoals Mozes die bij de brandende doornstruik te horen krijgt: ‘Ik zal er zijn’ (Exodus 3: 14). Mozes krijgt de opdracht om naar Egypte te reizen om bij de farao te pleiten voor vrijlating voor het volk Israël. Een hele opdracht. Hoe gaat hij dat voor elkaar krijgen? Maar als steun in de rug krijgt hij van God de verzekering dat God met hem meegaat en er ook voor hem zal zijn. Gaandeweg zal God zijn Naam waarmaken. Net als in Mozes’ tijd is God voor ons niet zomaar te traceren. Maar geloof zet ons op weg, om net als God er te zijn voor anderen.

In de Middeleeuwen zijn zo de 7 werken van barmhartigheid ontstaan. Zes van deze werken worden in Matteüs 25: 35-36 genoemd: hongerenden eten en dorstigen drinken geven, vreemdelingen opnemen, naakten kleden, zieken en gevangenen bezoeken. Aan deze reeks werd het begraven van de doden toegevoegd. En in 2016 voegde paus Franciscus er nog een achtste werk aan toe: het gemeenschappelijk huis behoeden (behoud van de schepping).

verhaalvandeverlamde

In 2017 kreeg de jonge kunstenaar Egbert Modderman de opdracht om voor de kooromgang van de Martinikerk in Groningen de werken van barmhartigheid te schilderen. Voor het bezoeken van de zieken koos hij het verhaal van de verlamde (Marcus 2:3-12). Meestal wordt het moment geschilderd waarop zijn vier
vrienden hem naar beneden laten zakken door een opening in het dak van het huis waar Jezus zich bevindt. Modderman kiest echter voor het moment waarop zij besluiten om hun vriend naar Jezus te brengen. Ze hebben gehoord dat hij over genezende krachten beschikt. We zien vastberadenheid in de gezichten van de vrienden, maar ook twijfel. En de zieke? Het is net alsof hij er zelf nog verlamder door wordt. Hij lijkt er niet op te durven hopen dat dit hem zal helpen.

Net als de verlamde en zijn vrienden zijn wij kwetsbare mensen. Ons geloof is vaak doorspekt met twijfel, angst en wanhoop. Zal God, zal Jezus er voor ons, onze geliefden, onze wereld zijn? En ‘helpt’ dat dan? Maar er is iets (Iemand?) dat (die) ons inspireert om er voor anderen te zijn, om nabij te zijn, te helpen, ons in te zetten. Omdat we vertrouwen dat op deze weg naar en met anderen echte toekomst mogelijk wordt. Ik wens je ook toe dat je in het nieuwe jaar 2023 mag ontdekken dat i/Iemand er voor jou zal zijn.

ds. Menno Valk